Lankawi Aankomst en

Na veel vertraging (wat is veel) zijn we met Malindo Airlines naar Lankawi gevlogen. Deze vliegmaatschappijen vliegt naar inlandse bestemmingen. Het gaat er allemaal erg gemoedelijk aan toe. Zo loop je een heel stuk tussen langs een aantal vliegtuigen. Ik voel me koninklijk omdat we het trapje vanaf de grond het vliegtuigje in klimmen. Alleen de rode loper ontbreekt. Julia die het niet zo heel erg op vliegen heeft staat doodsangsten uit als ze het gebonk onder ons hoort terwijl we opstijgen. Ze vind het echt naar. Ik pak haar hand die ze met graagte grijpt. Eenmaal in de lucht zijn de zorgen over en valt ze ouderwets tegen mij aan in slaap. Wat is het toch gezellig om zo met elkaar op stap te zijn. We hebben het zo goed samen. Bij de landing komt het gebonk terug, inmiddels staan we weer veilig aan de grond. We bestellen een GRAB taxi om ons naar Green village Lankawi resort te brengen. Daar waar we rijden zien we overal hotels, resorts restaurantjes en winkelcentra. Tussendoor wat grasveldjes met waterbuffels die ik, omdat ik ze hier voor het eerst zie, erg leuk vind.

We hebben een tweepersoons kamer gehuurd voor drie dagen. Ik snap nu ook de naam 'Green village', alles is lichtgroen geschilderd. Na het hutje op Tioman ben ik opgeklommen naar een stenen huisje. Ik vind het een leuk sfeertje. We zijn er in ieder geval in geslaagd om weer tussen veel locals te verblijven. Naast ons zit een grote moslimfamilie. Ze hebben ontzettend veel plezier in het zwembad waar ze waterpolo spelen met elkaar. De vrouwen uiteraard helemaal bedekt. Zelfs in het zwembad dragen ze nog hoofddoekjes. 'So wat' zul je misschien denken maar ik blijf het bijzonder vinden. Hoewel ik wel steeds meer gewend raak eraan. Ik blijf toch teveel een lompe Hollander met meer vooroordelen dan ik van mezelf oké vind.

We waren laat bij het ontbijt vanochtend, er was alleen nog witte rijst en toast. De medewerkers van de ontbijtzaal vlogen echter om onze wensen te vervullen...of we patat wilden. Nu ben ik inmiddels gewend aan drie keer daags warm eten, of zoals Martin grapte 's morgens nasi goreng, 's middags nasi goreng en 's avonds nasi goreng. Waarop zijn zusje opperde of bami goreng niet een optie kon zijn. Er is wit brood om toast van te maken en ik heb boter en jam gezien dus ik dacht ik red me wel daarmee. Bij nader inzien blijkt echter dat wat ik voor boter aanzag mayonaise te zijn en de jam is chilisaus....ik had het bijna op mijn toast gesmeerd. Moet ik mijn bril ook maar opzetten. Julia ligt in een deuk. 

Na het ontbijt loop ik wat rond om het terrein te verkennen. Er is een altaarruimte voor alle goden tezamen. Het kruis van Christus hangt boven drie Chinese goden. Maria staat daarnaast en heeft een rood stipje op haar voorhoofd gekregen evenals de Chinese goden. Ook de Hindi zijn vertegenwoordigd met een aantal schilderijtjes o. a. van Ganesha. Ik steek wierookstokjes aan voor hen allemaal. Ik ben gek op al die altaartjes overal.

Julia heeft momenteel een lang weekend vrij. Gisteren bestond Maleisie 60 jaar het was onafhankelijkheidsdag ofwel Merdeka. Dit weekend is het offerfeest waar de Maleisiets ook vrij voor krijgen en Julia hoorde gisteren dat ze onverwachts maandag ook nog vrij heeft gekregen. De Maleisische sporters doen het ontzettend goed op de sea-games die momenteel hier aan de gang zijn. Dit zijn de olympische spelen van zuid oost Azië. Leuke suggestie voor de Nederlandse regering om vrij te geven voor goede sportprestaties. Martin reageerde dat hij een week extra vakantie kreeg als Nederland zou winnen gisteravond....helaas verloren ze, daar gaat jullie extra week.